ΟΙ ΘΑΜΩΝΕΣ ΣΤΟ ΣΤΕΚΙ

Σκαρφαλωμένο στην αρχή του δάσους
κάτω από ψάθες και πολύχρωμα λαμπιόνια
ήταν το στέκι που έχει θέα
το βουνό και τη θάλασσα.
Με ανοιχτές αγκάλες με υποδέχτηκαν
όταν ανέβηκα, μαζί τους άρχιζε η σύναξη της νύχτας.

Εκεί στο πιο όμορφο μπαλκόνι , αγαπημένε μου,
ήσουν και ήμουν η σάρκα που γυαλίζει
και υποβάλλει, η σάρκα που εξευγενίζει
χαίρεται, και μαθαίνει να πεθαίνει.

"Θείο κορμί"

ΟΙ ΚΑΠΝΕΡΓΑΤΡΙΕΣ

Γύριζε στο παρελθόν του και ανάμεσα στα άλλα
μου τόνισε επί λέξει:
"Έμαθα τον έρωτα νωρίς,
στα δεκαπέντε χρόνια μου,το 46'.
Έξω από τα κάγκελα του σχολείου
περίμεναν οι καπνεργάτριες.
Έπαιρναν εμένα, ήμουν ήδη ανεπτυγμένος
και μου είχαν αδυναμία,
καθώς και δύο φίλους μου.
Το βράδυ πηγαίναμε στο παρκάκι
κοντά στο Λευκό Πύργο.
Την επόμενη χρονιά πάλι με τις καπνεργάτριες.

"Πεδίο πόθου"

ΓΙΟΡΤΗ

Από ερωτικό οίστρο με το γόνατό σου
με πιέζεις στο πόδι κάτω από το τραπέζι,
καθισμένοι ανάμεσα σε πλήθος καλεσμένων
και σε όλη τη διάρκεια της γιορτής.
Με πιέζει και με πονάει το γόνατό σου.
Οι χωρισμοί και οι επανασυνδέσεις μας κατά καιρούς,
οι θύελλες και παλίρροιες των συναισθημάτων,
η ασίγαστη ανάγκη μου να σε αποκτήσω ξανά
συνωστίζονταν, έμπαιναν στον ηδονικό πόνο
που μου έδινε το γόνατό σου.

(" Ηδονή και εξουσία" Μεταίχμιο, 2009 )

ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ

Το καφέ βιβλίο με το χοντρό κάλυμμα
έχει τα ποιήματα που αγαπάω,
τα ποιήματα που λένε ιστορίες
για ηδονική σαγήνη, φθορά
και μοιραίους έρωτες.
Σέρνω μαζί μου αυτό το βιβλίο,
το χρώμα του που αρχίζει να ξεβάφει
έχει δεθεί μες στο μυαλό μου
με την απόχρωση της σάρκας τους
που αποθεώνεται στους στίχους.

Από τη συλλογή "Το γυμνό ζευγάρι"

ΠΑΡΑΔΟΧΗ

Στάθηκες καμαρωτός στον καθρέφτη
του διαδρόμου, έσιαζες τα μαλλιά σου
και κοιταζόσουν.
Κι εγώ διπλά σε θαύμαζα
διαποτισμένη όπως ήμουν από τα χάδια
και το σώμα σου τη νύχτα που πέρασε.
Άριστος δεξιοτέχνης αποδείχτηκες για τα ακόλαστα,
σε χάδια και αγγίγματα ασυναγώνιστος.

Άστραψε η παραφορά στην ένωσή μας
τη νύχτα που πέρασε.

"Παρακαταθήκη Ηδυπάθειας"

ΔΕΞΙΩΣΗ

"Καυλόφλογα μου προκαλείς
όπως στέκεσαι δίπλα μου,
και σαν μπουρλότο με διαπερνάει.
Οι πόρτες μας στο ξενοδοχείο είναι κοντά,
έλα στο δωμάτιό μου το βράδυ
να γίνουμε ζευγάρι".
Της το ψιθύρισε στη λαμπρή δεξίωση
όπου ήταν προσκαλεσμένοι ως τιμώμενα πρόσωπα,
κι έπρεπε να συναντήσουν
σοβαροφανείς διπλωμάτες, τραπεζιτικούς
κι άλλα επιφανή μέλη της κοινότητας.

"Παρακαταθήκη ηδυπάθειας"

ΑΓΚΑΛΙΑΣΜΑ

Στο νυχτερινό περίπατο με κάθε προφύλαξη
έπιασε το χέρι μου. Μια χειρονομία που σήμαινε πολλά.
Και δεν ήταν επιτρεπτό από κοινωνικές συμβάσεις
να μας αντιληφθούν οι υπόλοιποι της παρέας
που ακολουθούσαν.
Με θέρμη τρίβαμε τα μπλεγμένα μας δάκτυλα.
Κι όπως με ένα ελάχιστο, στιγμιαίο
αγκάλιασμα χωρίσαμε,
η στύση του κλεισμένη στο παντελόνι του
σκληρή σαν πέτρα.

( "Πεδίο πόθου" )