ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ

Ταξίδευα με το αυτοκίνητο
ανηφορίζοντας ψηλά στο βουνό.
Νύχτα, έναστρος ουρανός,
το δασωμένο βουνό με τις στροφές του.
Εγκατέλειπα έναν έρωτα για να πάω σ' έναν άλλο.
Μεταίχμιο,
πυρακτωμένη μετάβαση.
Μετεωριζόμουν στο καινούργιο που με καλούσε.
Πάσχιζα να τιθασεύσω τους επίμονους απόηχους,
τις τόσες δονήσεις των συναισθημάτων μου
καθώς ταξίδευα.

( Δημοσιευμένο στο περιοδικό "Οροπέδιο" τευχ. 15, καλοκαίρι 2015)

ΤΟ ΥΠΟΣΤΡΩΜΑ

Με ειρωνεύτηκες για τα ποιήματά μου,
μίλησες απαξιωτικά.

Αν κάτι με προασπίζει και μου δίνει στήριγμα
ενάντια στις ειρωνείες σου, είναι ένα απόσταγμα ζωής,
είναι τα τραγικά βιώματα που έζησα
- δεν εννοώ μόνο τα τραύματα από τον έρωτα.
Με διαμόρφωσαν, είναι το βαθύ μου υπόστρωμα
για την τέχνη.
Η τραγικότητα, η οδύνη τους υποκινούν την έμπνευση,
κατευθύνουν την αισθητική μου.

( "Ηδονή και εξουσία" εκδ. Μεταίχμιο )

Η ΜΥΡΩΔΙΑ

Σε όλο τον όροφο που ήταν το γραφείο σου
υπήρχε μόνιμα μια ιδιαίτερη, μεθυστική μυρωδιά
- ίσως από προϊόντα κάποιας αντιπροσωπίας μέσα στο κτίριο.
Κάθε φορά που περπατούσα στο διάδρομο
μέχρι την πόρτα σου,
η μυρωδιά μού φούντωνε τον αισθησιασμό,
φούντωνε το ήδη ανεξέλεγκτο καρδιοχτύπι μου
να με υποδεχτείς, σφιχτά να με αγκαλιάσεις.

Πιο μεθυστική μυρωδιά στη ζωή μου δεν θυμάμαι.

( δημοσιευμένο στη "ΝΕΑ ΕΥΘΥΝΗ" )

ΣΕ ΕΜΑΘΑ

Το χέρι σου, με καθένα από τα δάκτυλα
ελάχιστα ανοιγμένα, είναι ακουμπισμένο
πάνω στο λευκό τραπεζομάντιλο.

Λίγο πολύ σε έμαθα,
μετά από τόσα γεγονότα λίγο πολύ πλησίασα
την υφή του χαρακτήρα σου.
Δεν έχει ταίρι ο αυθορμητισμός
και η σεξουαλικότητά σου,
αλλά και η οξύνοια, οι βαθυστόχαστες σκέψεις σου
ούτε μου διαφεύγει κάποια ροπή σου
για μελαγχολία.

Θ ταραχτώ αν

κοιτάξω το χέρι σου
που ακουμπά στο τραπεζομάντιλο,
γιατί το χέρι σχετίζεται πολύ με τη σεξουαλικότητα.

( "Πεδίο πόθου" εκδ. Μεταίχμιο)