ΑΝΥΠΕΡΑΣΠΙΣΤΗ

Για να μεταφέρω πράγματα
ανέβηκα ψηλά στην ταράτσα της πολυκατοικίας.
Ιούλιος, μέσα στο λιοπύρι
πανοραμικά είχα μπροστά μου τη θέα της πόλης,
που απλωνόταν ατέλειωτα με χιλιάδες κτήρια.
Κι όμως αυτή η πανοραμική θέα ενέτεινε τη μοναξιά μου.
Η μοναξιά σαν μια τεράστια επιδρομή
κι ωστικό κύμα με ισοπέδωνε-
έγινα ένα κατακερματισμένο,
παραπεταμένο άθυρμα,
μια ανυπεράσπιστη κουκίδα.
Ιούλιος. Η ζέστη έκαιγε τους τοίχους,
έκαιγε τον αέρα, την πόλη.

( δημοσιευμένο στο περιοδικό «το κοράλλι», τευχ. 2, Ιούνιος 2014)