Στο τραπέζι της μεγάλης παρέας
κάθησα ανάμεσά τους,
με ήθελαν και οι δύο, ήθελα και τους δύο
-δεν ξέρω ποιον περισσότερο.
Η νύχτα θα περνούσε μ' αυτή την επιθυμία
που δεν θα γινόταν ποτέ πράξη.
Κι όμως κανείς όσο εμείς οι τρεις
δεν σκόρπισε τόσο κέφι εκείνο το βράδυ.
Από τη συλλογή "Γυμνό ζευγάρι"
κάθησα ανάμεσά τους,
με ήθελαν και οι δύο, ήθελα και τους δύο
-δεν ξέρω ποιον περισσότερο.
Η νύχτα θα περνούσε μ' αυτή την επιθυμία
που δεν θα γινόταν ποτέ πράξη.
Κι όμως κανείς όσο εμείς οι τρεις
δεν σκόρπισε τόσο κέφι εκείνο το βράδυ.
Από τη συλλογή "Γυμνό ζευγάρι"
6 σχόλια:
Έτσι, πολύ λιτά και εύστοχα, περιγράφεις μια συγκίνηση που αιωρείται και αιωρείται ... και μένει σαν ωραία ανάμνηση. Μου άρεσε, Αλεξάνδρα.
Ανάμνηση πέρα από συμβάσεις .Σ' ευχαριστώ Τόλη για το ενδιαφέρον και τα καλά σου λόγια.
Μου άρεσε πολύ το ποίημα αυτό, Αλεξάνδρα.
Αυτή η συγκίνηση που αιωρείται όπως είπε και ο Τόλης, μου έφερε στο μυαλό ως συνειρμό, το ποίημα του Καβάφη "Θυμήσου, σώμα", ως θέμα πάντα..
Καλό βράδυ εύχομαι.
Πολύ ωραία! Χαίρομαι που, τουλάχιστον οι ποιητές, δεν κολλάνε σε ταμπού και προκαταλήψεις και ανοίγουν τη ψυχή τους γυμνή. Έτσι θα έπρεπε να κάνουμε όλοι μας…
Σωστά τοποθετείσαι Έλενα και σε ευχαριστώ, γιατί το σώμα μας ακουμπάει στην ψυχή και η ψυχή στο σώμα μας.Καλή σου μέρα.
Την κατάρριψη των ταμπού την τόλμησα Χρήστο και σε ευχαριστώ θερμά για την επισήμανσή σου.
Δημοσίευση σχολίου