Τρίτη 13 Απριλίου 2010

ΧΩΡΙΣ ΕΛΕΟΣ

Την κτύπησαν αντιξοότητες
τσαλαπατήθηκε, έγινε σμπαράλι.

Για να ξεχνιέται, στα τυφλά πηγαίνει
και χώνεται σε συντροφιές που παλιά
την καταδέχονταν.
Παλιά απέδιδε, πουλούσε πνεύμα και αστεία.
Όμως τώρα τους ενοχλεί με την ασκήμια,
τη βουβαμάρα, την παθητικότητά της.
Για να σε δεχτούν ανάμεσά τους
κάτι σπουδαίο πρέπει να διαθέτεις σε εμφάνιση,
αυτοπεποίθηση- και προπαντός να τους διασκεδάζεις.

Τα αυστηρά κριτήρια φυλάχτηκαν.
Της φέρθηκαν ελεεινά,
σαν κουρέλι την ξαπέστειλαν
- σύμφωνα με την απέχθεια της συντροφιάς
για τους αποτυχημένους.

Από τη συλλογή « Θείο κορμί»

10 σχόλια:

Poet είπε...

Όποιος δεν έχει έλεος για τους άλλους, ας μην περιμένει έλεος ούτε για τον εαυτό του όταν θα έρθει η ώρα. Και θα έρθει, μπορεί να είναι βέβαιος.

Alexandra Bakonika είπε...

Τόλη συμφωνώ απόλυτα.Μέσα στον ατομικισμό και την αναλγησία που είμαστε χωμένοι, μας διαφεύγει ότι κάθε άνθρωπος μοιραία κουβαλάει ή οδηγείται αναπόφευκτα κάποια στιγμή στη ήττα.Και ήττα σημαίνει αρρώστια, μοναξιά, αποξένωση και κάθε είδους απόρριψη- μέχρι την τελευταία που είναι ο θάνατος.

ΕLΕΝΑ-ΒUTTEFLY είπε...

H αποτυχία και η κακή διάθεση δεν συγχωρείται εύκολα στα πρότυπα των παρεών που πρέπει πάντα να υπάρχει ευθυμία, επιτυχία. Λες και η ζωή είναι ένα παραμύθι..αρκεί μόνο να μη μας αγγίζει το πρόβλημα και ο θάνατος, η τελευταία ήττα που είπες Αλεξάνδρα. Καλημέρα.

Alexandra Bakonika είπε...

Καλωσόρισες Έλενα και σωστά θέτεις το ζήτημα. Πάντος με το ποίημα, πέρα από τη συγκεκριμένη παρέα και τα πρότυπά της( ευθυμία, επιτυχία), υποδόρια ήθελα να επισημάνω τη σκληρότητα και αναλγησία στις ανθρώπινες σχέσεις.Καλημέρα.

Argy57 είπε...

Ωραίο το ποίημά σου!
Πράγματι, τα κριτήρια είναι αυστηρά!
Όμως,ας δείξουμε πρώτα εμείς αγάπη και έλεος στον εαυτό μας...

Καλό βράδυ!

Alexandra Bakonika είπε...

Σ'ευχαριστώ για το σχόλιό σου.
Όμως, κι αν καταλαβαίνω καλά όπως το θέτεις,μόνο η αγάπη και το έλεος για τον εαυτό μας δεν αρκεί,όση δύναμη κι αν διαθέτουμε ως άτομα.Έχουμε ανάγκη και τους άλλους-είναι κι αυτό μέρος της τραγικότητάς μας- τη θαλπωρή της συντροφιάς τους, το βλέμμα την προσοχή, το λόγο τους.
Καλό βράδυ.

Argy57 είπε...

Το ότι πρέπει να δίνουμε και να παίρνουμε αγάπη είναι κάτι που δεν αμφισβητείται. Απλά, η αγάπη και το έλεος προς τον εαυτό μας προηγούνται. Όταν αγαπάμε τον εαυτό μας , μπορούμε ν' αγαπήσουμε και τους άλλους.
Καλημέρα!

Alexandra Bakonika είπε...

Συμφωνώ μαζί σου.Πάντος με το ποίημα ήθελα να επισημάνω συμπεριφορές που πληγώνουν.
Με την καλημέρα μου.

Argy57 είπε...

Με σχόλιό μου περί αγάπης προς τον εαυτό μας ήθελα να δώσω μια ερμηνεία για την σκληρότητα των ανθρώπων.Το ποίημά σου είναι πολύ καλό. Απόδίδει με ρεαλισμό την πραγματικότητα.
Εύχομαι πάντα να έχεις έμπνευση αστέρευτη!

Την καλημέρα μου με ευχές
για μια καλή εβδομάδα!

Alexandra Bakonika είπε...

Σ'ευχαριστώ για την επικοινωνία και τα καλά σου λόγια.Εντέλει, όπως ισχυρίζεσαι, και το παραδέχομαι,το πιο στέρεο καταφύγιό μας στην σκληρή πραγματικότητα που μας περιβάλλει είναι ο εαυτός μας- στον μοναχικό αγώνα του για ελευθερία και αξιοπρέπρεια. Καλό απόγευμα.