Παρασκευή 26 Μαρτίου 2010

ΤΟ ΜΟΛΥΒΙ

Ο περίεργος τρόπος που κρατάς
το μολύβι μ’ ερεθίζει.
Νιώθω την πίεσή σου στο χαρτί,
την αφή σου στην άκρη.
Τα δάκτυλά σου έχουν υπόσταση
και σχήμα κι είναι μπλεγμένα
γύρω απ’ το μολύβι
σαν τον πόθο που τρέφει
την ψυχή μου.
Ακόμη κι όταν γράφεις χύνεται ορμή.



Από τη συλλογή "Το Γυμνό Ζευγάρι"

6 σχόλια:

ΕLΕΝΑ-ΒUTTEFLY είπε...

Γεια σου Αλεξάνδρα.. Χρόνια Πολλά Χριστός Ανέστη..
Καλώς ήρθες στα blog..
Ήθελα πρώτα να διαβάσω όλες τις αναρτήσεις σου και μετά να σου γράψω..
Πολύ ερωτική ποίηση.. ιδιαίτερη ματιά στις μουσικές των σωμάτων και των ψυχών..μου άρεσε πολύ..
Καλημέρα..

Alexandra Bakonika είπε...

Ελενα, χάρηκα με τις θερμές ευχές και τα καλά σου λόγια.Έμεινα περισσότερο στη φράση σου "ερωτική ποίηση..ιδιαίτερη ματιά στις μουσικές των σωμάτων και των ψυχών", γιατί πολλοί περιορίζουν την ποίησή μου μόνο στη σωματική διάσταση του έρωτα.Για μένα η λατρεία του σώματος εξυπονοεί και τη λατρεία της ψυχής.
Και από μένα χρόνια πολλά.

ΕLΕΝΑ-ΒUTTEFLY είπε...

H δική μου ματιά βλέπει την ψυχή μέσα στα ποιήματα σου..ακόμα και όταν αυτή κρύβεται.Συμφωνούμε απόλυτα για τη λατρεία σώματος-ψυχής.
Καλό μεσημέρι.. και ωραίες ποιητικές διαδρομές μέσω του blog σου..

Alexandra Bakonika είπε...

Έλενα, η απάντησή σου για τη λατρεία σώματος- ψυχής δείχνει ότι έχεις γερή διαίσθηση και ερωτική ματιά στη ζωή.Και εγώ τους ερωτικούς ανθρώπους τους εκτιμώ και τους σέβομαι.

Ανώνυμος είπε...

Η ερωτική ποίηση πρέπει να δρα συνειρμικά
να υπαινίσσεται.
Όλοι οι στίχοι του συγκεκριμένου ποιήματος
έχουν δουλέψει με αυταπάρνηση για να χτίσουν
τη συγκλονιστική σύνθεση της ποιητικής κατακλείδας.

Συγχαίρω

Γ.Τ

Alexandra Bakonika είπε...

Προς τον αγαπητό Γ.Τ,ευχαριστώ από καρδιάς για τα καλά λόγια.Όντως με αυταπάρνηση δουλεύτηκαν οι στίχοι για να βρούν τη δραστικότερη έκφραση των συναισθημάτων.