Τρίτη 15 Μαΐου 2012

ΟΙ ΘΑΜΩΝΕΣ ΣΤΟ ΣΤΕΚΙ

Σκαρφαλωμένο στην αρχή του δάσους
κάτω από ψάθες και πολύχρωμα λαμπιόνια
ήταν το στέκι που έχει θέα
το βουνό και τη θάλασσα.
Με ανοιχτές αγκάλες με υποδέχτηκαν
όταν ανέβηκα, μαζί τους άρχιζε η σύναξη της νύχτας.

Εκεί στο πιο όμορφο μπαλκόνι , αγαπημένε μου,
ήσουν και ήμουν η σάρκα που γυαλίζει
και υποβάλλει, η σάρκα που εξευγενίζει
χαίρεται, και μαθαίνει να πεθαίνει.

"Θείο κορμί"